"GÖNÜL ÇEKEN İSTASYON" ya da SİRKECİ GARI...

İster Babıali'den aşağıya doğru inerken, ister denize sırtınızı verip Eminönü'den vilayete doğru çıkarken...

Siz Sirkeci Garı'na daha merhaba demeden o tüm sevgi ve hürmetiyle sizi selamlayacaktır başıyla. Çünkü onun kişiliğinde Osmanlı efendiliği de var Cumhuriyet saygınlığı da...

Sirkeci Garı'nın dili yok; konuşmuyor...

Lakin şimdilerde iyice içine kapanmış, mahzunlaşmış, garipleşmiş... Halbuki Tükettiği 127 yıllık nakd-i ömründe nelere nelere şahitlik etmiş..., Nice ayrılıklara hüzün ve nice kavuşmalara sevinç gözyaşları dökmüş bu "Gönül çeken istasyon"u...

Paris'ten kalkan Şark Ekspresi (Orient-Express) 1883 ile 1977 yılları arasında bu istasyona Avrupa'nın zenginlerini "Doğunun gizemli kenti İstanbul" için indirmiş ve buradan almış....

Osmanlı, Avrupa'da elindeki son cepheleri de boşaltırken sağ kalan askerleri trenler Sirkeci'ye getirmiş...

1960'larda insanlar tahta bavullarıyla kol gücü hesabıyla yine Sirkeci Garı'ndan Almanya'ya götürülmüş...

Sirkeci Garı'nın bulunduğu yerde daha önce geçici olarak yapılan küçük bir istasyon mevcutmuş. Alman mimar August Jachmund tarafından planı çizilen şimdiki gar binasının yapımında granit mermer ve Marsilya Aden'den getirilen taşlar kullanılmış.

11 Şubat 1888 günü temeli atılan gar, 1890'da tamamlanmış ve binanın açılışını 3 Kasım 1890'da II.Abdülhamid adına Ahmed Muhtar Paşa yapmış.

Garın açılışı tabii ki törenle oluyor... Zevat, süslü bir trenle Sirkeci'den Ahırkapı Feneri'ne götürülüyor, sonra düdük çala çala Sirkeci'ye geliyorlar... Kurdeleyi Abdülhamit namıma Müşir Hamdi Paşa kesiyor; Serasker Muhtar Efendi de ana kapının üstüne tuğralı bir tabela çakıyor:

''Hakanı âli himmetin hükmü bedayi perveri demiryol için eyledi inşa, bu dükeş mevkifi. Tarihini ilan için muhtar çıktı bir katar. Sultan Hamid bina zıbu bu dükeş mevkifi.''

Yani: Ulu hakan hikmet ederek buyruk verdi. Demiryolu için bu gönül çeken istasyonu yaptırdı. Tarihi açılışı ilan için çıktı özel bir tren. Sultan Hamid yaptırdı bu süslü ve gönül çeken istasyonu.

Tabela artık yerinde durmuyor... Nerede olduğu da bilinmiyor...

Ben ara ara uğrarım hatırını sormak için "Gönül çeken İstasyonu"na...

Geçen günde beraberdik.. Bestesi ve güftesi Naci Tektel'e ait Saba makamındaki

"Uzayıp giden o tren yolları" şarkısı dilimde, gözlerim raylarına dalıp gitti yine...

Uzayıp giden o tren yolları

Açılıp sarmayan yârin kolları

Uğurlar kızları nazlı dulları

Uzayıp giden o tren yolları

Açılıp sarmayan yârin kolları

Bir beyaz mendilin sallanışını

Unutma o gece ağlayışını

Silemem coşmuşum gözüm yaşını

Uzayıp giden o tren yolları

Açılıp sarmayan yârin kolları

www.youtube.com/watch?v=-Ntm5M_P3OA

Yolunuzu siz de bir gün Sirkeci Garı'na düşürürseniz, yan kapıdan girdikten sonra soldaki peronlara gelmeden başınızı kaldırıp bakınız... Yukarıdan sallanan küp şeklinde bir tabela göreceksiniz... Üzerinde ''randevu yeri'' yazıyor...

Bir sevdiğinize başka bir sefer için belki burada randevu verirsiniz...Hala "İstasyon" olarak dişini tırnağına takmış ayakta dururken..