4 Aydır Terasta Yol Gözlüyor...

Herkül'ün gözleri; "Asker yolu beklerim, günü güne eklerim, sen git sahip talime, ben yolunu gözlerim" der gibiydi sanki, dün onu gezdirmeye gittiğimde evin terasından ufuklara bakarken...

Herkül  2 yaşlarında simsiyah bir harika köpek.

Hayatının ilk ayları siyah rengi gibi kapkara geçmiş yavrucağızın...

Kendi dünyaları içinde sosyalleşmemiş ve yaşça da  büyük bir köpeğin saldırısında gözünden ağız kenarına kadar yaralanır önce.

Tam iyileşti denirken  bir Alman kurdunun faşistliğine uğrar ve bu kez de atar damarı yırtılır, bir bacağı kırılır.

Veterinerin yaşamaz dediği labrador pitbul kırması hayata öyle bir tutunur ki ele avuca sığmaz bir can olur...

Bir müddet sonra kendisine verilen Herkül ismini gücüyle kuvvetiyle öyle bir  hak eder ki artık dağları tepeleri tırmanmaya engel değildir sarılı ayağı...

Yollara düştüğümüzde ben mi onu yoksa o mu beni gezdirdi anlayana aşk olsun.

Ayrılırken kollarını kaldırıp sarıldı bana teşekkür edercesine.

Lakin esas aradığının vatani görevini yapmakta olan sahibinin kokusu, sesi, görüntüsü olduğu aşikardı...

Ve onun kapıda, pencerede en çok da terasta yaşadığı ayrılık günlerinin bitmesi  için şafak sayacağı  daha iki ayı vardı...